Yayınlanan: 08/18/2014 | 18 Ağustos 2014
Üç hafta önce, yolda olmanın sekiz yıllık yıldönümünü kutladım. 26 Temmuz 2006’nın sıcak sabahı, dünya çapında bir yıl süren bir gezi için evden ayrıldım. 18 ay sonrasına kadar geri dönmedim.
Geri döndüğümde hücre hayatına geri dönmekten memnun olacağımı düşündüm. MBA’mı iyi kullanmaya, yenilenebilir enerjiyi teşvik ettim ve Amerikan rüyasına (iş, karısı, ev, emeklilik vb.) Doğru yola çıktım. Ama o kabinin içine oturduğum anda, ofis çalışmalarının benim için olmadığını fark ettim ve birkaç ay sonra, belirsiz bir geleceğe bakan yola geri döndüm.
Şimdi, sekiz yıl sonra, hayatım aileme güle güle salladığımda asla hayal edemeyeceğim bir hayat. Yayınlanmış bir yazar, blog yazarı ve ömür boyu gezgin olduğumu hayal bile etmedim.
Göçebe olduğum dokuzuncu yılımda yer değiştirirken, yolda yaşadığım belirleyici anları paylaşmak istedim:
Tayland’da bir adada yaşamak
2006’da Tayland’da ilk olduğumda, dostum bana, turistik Ko Phi Phi’den çok daha çarpıcı bir cennet olan Ko Lipe’ye katılmamı söyledi. Bu yüzden o zamanlar uzun süren yolculuğu yaptım (şimdi bir sürat teknesi alabilirsiniz) ve ev aramaya geldiğim bir adaya adım attım. Yolda, huysuz bir İrlandalı, bir İngiliz çift ve bir Alman çiftle tanıştım. Üç gün adada kalmayı bekliyordum. Bir ay sonra, tekneye anakaraya binerken grubumu güle güle sallıyordum. Hepimiz plajın kendi versiyonumuza sarılmış, asla asfalt yollardan ve turistlerden yoksun bir adadan ayrılmak istemedik, burada günlerimiz Tayland yemekleri yemek, dili öğrenmek, yerlileri arkadaş olmak, okumak, rahatlatıcı ve Adanın her köşesine şnorkelle yüzüyor.
Şirketi adada memnun olduğum birçok insandan ayrıldığım için (İngiliz çift ve ben son derece yakın kalmamıza rağmen), Ko Lipe’de geçirdiğim ay tüm seyahatlerimden en büyük hafızam olmaya devam ediyor.
Bangkok’ta Öğretim
Asya’da daha uzun süre kalmak ve seyahatimi uzatmak için paraya ihtiyaç duyarak, 2007’nin başlarında Bangkok’a yer değiştirmeyi, Tayland’ı öğrenmeyi ve İngilizce’ye talimat vermeyi seçtim. Kimseyi tanımıyordum. Nasıl iş bulacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu. Daha önce hiç bir yere taşınmamıştım. İlk haftamı şehirde röportajlar arasında kendim Warcraft oynayarak geçirdim. Çok sıkıldığımı hatırlıyorum, bu yeni ortamda gerçekten yapıp yapamayacağımı merak ediyorum.
Ama dedikleri gibi, şafaktan önce her zaman en karanlıktır ve tıpkı yanlış karar verdiğimi düşündüğüm gibi, evden bir arkadaş bana şehirde yaşayan birinin adını verdi. Arkadaşımın arkadaşı ve ben içeceklerle tanıştık ve beni şehirdeki göçmen sosyal sahnesiyle tanıştırdı. Kısa bir süre sonra bir iş ve bir kız arkadaşım var ve Bangkok’ta bir hayat kurmaya başladım. Kendime bakmayı ve kendi başıma yaşamayı öğrendim.
Orada geçirdiğim aylar bağımsız olmama yardımcı oldu ve bana her yerde bir hayata başlayabileceğimi gösterdi.
Taipei’ye taşınma
Birçok yönden, 2009’da Taipei’ye gitmek bir başarısızlıktı: Onunla kalmak için uzun vadeli bir vize almayı seçtikten sonra beni en iyi şekilde terk eden bir kızla tanıştım, asla gitmeyen ve yaklaşık 15 kilo kaybettim. Nefret ettiğim bir işim vardı ve Bangkok’ta yaptığım gibi hiç gelişmedim. Ama aynı zamanda önemli bir başarıydı çünkü o zamanlar blogumu sadece bir hobiden daha fazlasını yapmayı ve onu gezginler için bir kaynak haline getirmeye odaklanmayı seçtim. Orijinal amacı, bugünkü seyahat kaynağına arkadaşlarımı güncel tutmak olan yıllık blogumu çevirmeye başladığım aylardı.
Taipei’de gelişmemiş olabilirdim, ama oraya taşınmasaydım, bu blogun bile var olacağından emin değilim. Muhtemelen hala Bangkok’ta İngilizce öğretmeni olurdum.
Amsterdam’da poker oynamak
2006’da Amsterdam’a ilk seyahatim sırasında poker oynamak için bir kumarhaneye girdim. Diğer bazı oyuncularla arkadaş oldum ve birkaç gün sonra Barcelona’ya gittikten sonra Amsterdam’a geri dönmeyi seçtim – uzak durmak için çok özledim. Önümüzdeki üç ay boyunca bu adamlarla her gün poker oynadım. Bana şehri gösterdiler, beni Hollanda kültürüyle tanıştırdılar ve ilk uluslararası arkadaşlarım oldular. İlk kez yerlilerle gerçekten bağlantı kurdum ve sonunda ayrılmak zorunda kaldığımda, beni yeni deneyimlere açtıkları için teşekkür ettim ve ertesi yıl onları göreceğimi söyledim. Birkaç ay sonra, insanlar evini soymaya çalışırken Pal Greg’in vurulduğunu öğrendim. Greg beni ilk olarak gruba davet eden kişiydi. Ona gerçekten teşekkür etmem, ama hayatım üzerindeki etkisini her zaman hatırlayacağım.
Afrika’yı Ziyaret Etme
Afrika’da Safari’ye gitmek benim yaşam boyu bir hedefimdi ve 2012’de kıtanın güney kısmını keşfetmek için harcadığım haftalar, olmasını umduğum her şeydi: Çevremdeki vahşi yaşam, gece gökyüzünü aydınlatıyor. ateşli savan gün batımları ve çiğ ve çarpıcı doğa. Manzaralar, yerlilerin yapabileceği tutumu, vahşiIfe, yemek – Afrika hayal ettiğimden daha iyiydi. Çiğ, filtresiz ve ruhuma yakıldı.
Bu kıta gerçekten sihir.
Tongariro Geçidi Yürüyüşü
Dünyanın en tanınmış yürüyüşlerinden biri olan Yeni Zelanda’nın Tongariro geçişi, Doom Dağı’nın yeri olarak Yüzüklerin Efendisi’ni sevenler için tanınabilir. Bu 22 km’lik yürüyüşle mücadele etmek bir meydan okuma olacaktı, çünkü hızlı bir yürüyüşçü değilim ve o zaman şekilsizdim. Sabah erkenden başladım, yol boyunca bir yürüyüşçü arkadaş oldum ve birlikte otobüslerin sonuncusu kasabaya geri çekildi. Parçalarda beklediğimden daha zordu, ama yaptım ve 2010’daki o gün Yeni Zelanda’da sahip olduğum en tatmin edici şeydi.
Tüplü dalış yapmayı öğrenmek
Fiji’de dalmayı öğrenmek, hayatımın en korkunç anlarından biriydi – pratik olarak bunu yaparken öldüm. Üçüncü dalış sırasında, partnerim, mercana bakarak yüzeyin altındayken düzenleyiciyi ağzımdan attı. Hızla hareket ettim ve nefes aldım, dalış eğitmenim bana doğru sıçrarken (veya balık gibi cıvatalanmış) ikinci düzenleyiciyi panik içinde tuttum. Orada kaldım, sakinleşmeye çalışırken ağır nefes alıp yüzeye çıkmadan önce birkaç dakika daha yüzmeyi başardım.
Korkunç bir andı (ve dalış ortağım asla üzgün olduğunu söylemedi!), Ama okyanusa olan aşkımı mahvetmedi. Bu gezegende hayatın yepyeni bir tarafını görmeliyim ve o zamandan beri bağlandım.
La Tomatina’ya domates atma
İspanya’ya domates atmak tam olarak göründüğü kadar eğlenceliydi. Erken uyanmak, trene binmek, Sangria’yı içmek ve insanları domates ile bir saat boyunca sabitlemek, hayat boyu bir kez bir deneyim oldu (bir kez yaptıktan sonra, tekrar yapmıyorum). Ama her şeyi Valencia’daki Nest Hosteline borçluyum. Festival sırasındaki politikaları en az bir hafta kalmanız gerektiğini ve küçük hostel konuklarımızın bir aile gibi olduğunu belirtti. Hosteldeki aynı insanlar tarafından çevrili olarak, herkesi tipik olarak gerçekleşmeyecek şekilde tanımalısınız. Ama bu aile yurt odamdaki diğer beş kişi kadar daha da sıkı oldu ve ben hafta boyunca bağlandım. Yıllardır birbirimizi tanıdığımız gibi vurduk (çok sayıda insan çok yakın olduğumuz için varsaydı). Festivalden sonra birlikte seyahat etmeye devam ettik ve beş yıl sonra 2009’daki kader haftasından sonra hepimiz son derece yakın ve bağlantılı kalıyoruz.
Hayatta kalan Oktoberfest
2011’de gezimizi planlarken, dostum Matt ve ben beş gün seçtik. Ciddi bir şekilde yanıldık – birkaç gün yeterli ve 3. güne kadar beyaz bayrağı sallıyorduk. Bir şekilde güç vermeyi başardık ve Lederhosen’e giyinmiştik, her iki listemizden de ömür boyu süren bir hedefi işaretledik. Son derece eğlenceliydi ve bazı fantastik Almanlarla tanıştım, zaten tanıdığım arkadaşlarla karşılaştım ve üst üste dört Stein’den sonra bir masaya bayılacağımı öğrendim.
Doğu Avrupa’yı keşfetmek
İnsanlar bana Avrupa’ya nereye gitmeleri gerektiğini sorduklarında, bu biraz yoldan çıkıyor, üç ülkeyi tavsiye ediyorum: Bulgaristan, Romanya ve Ukrayna. Birkaç yıl önce, bu ülkelerde sırt çantasıyla dolaştım ve hepsine (özellikle Ukrayna) derinden aşık oldum. Onlar yeni bir deneyimdi: daha rustik, daha az turistik, geçmişte 20 yıl ve genel olarak Batı Avrupa’dan tamamen farklı bir duygu. Gezmek için zorlayıcıydı – etrafta dolaşmak için Ukrayna’da pandomim yapmak zorunda kaldım. Çok ucuzlardı. İnsanlar samimi ve misafirperver. En iyi anılarımdan biri sadece “Şerefe” kelimesini bilen bazı Ukraynalılarla içmek. İletişim kuramadık, ancak çok sayıda votka atış yaptık.
İOS adasında bağlantı kurmak
İnsanların yer yaptıkları temaya devam ederek, 2010 yılında Yunanistan’daki iOS adasını kontrol etmeyi seçtim. Bu noktada, neden başlangıçta gitmeyi seçtiğimi hatırlamıyorum, ama bir şekilde kendimi orada buldum. Ve Ko Lipe’de olduğu gibi, planlanandan daha uzun süre kaldım. Adadaki bir grup anında bağlandık. Sezonun erken saatlerinde iş bulmak için gelmişlerdi (hepsi yaptı) ve özellikle gidecek bir yerim yoktu, bu yüzden kaldım. Bir aile gibiydik, gece yemekleri ve adanın etrafındaki geziler için buluşuyorduk. Ertesi yıl, hepimiz geri döndük ve kaldığımız yerden en iyi şekilde aldık. Şimdi dünyaya yayılmış olsak da, hala birçoğuyla düzenli olarak temas halindeyim. Zaman ve mesafe derin dostlukları yok etmez.
Mercan Körfezi’ni keşfetmek
Avustralya’nın Batı Kıyısı’nda sürerken, Coral Bay adlı küçük bir plaj kasabasına çekildim. Bir otel, bir bar ve bir süpermarket ile tek cadde bir kasaba. Birçok kişi buraya Camper Van aracılığıyla gelir ve RV parkında kalır. Burası cennettir; Bu benim plaj cenneti. Ningaloo Reef, yüzebileceğiniz kıyıya çok yakın, su kristal berraklığında ve deniz yaşamı kıyıya yakın yüzüyor. Bu yoldan iki kez yolumu buldum ve burası tüm en sevdiğim yerAvustralya.
Galápagos Adaları’nı ziyaret etmek
Galápagos’un güzel olduğunu biliyordum, ama onlar hakkında duyduğum her şey güzelliklerini hafife aldı. Toprak, deniz, gün batımları – kelimeler onları tarif edemez. Resimler olabilir. (Bir sürü resim.) Adalarda geçirdiğim zaman benim son gecemle özetlenebilir: arkadaki spot ışığı ile akşam yemeği yerken tekne demirlendi. Balıklar bölgede ışığı yaktı ve sonra aniden mühürler ileri geri dart yapmaya başladı. Daha sonra, sabah ayrılmak için Santa Cruz’a geri döndüğümüzde, Dolphins teknemizin uyanışını 20 dakikadan fazla sürdü, denize oynadı ve atladı. Nefes kesiciydi. Tıpkı adalar gibi.
Büyük Kanyon Yürüyüşü
2006’daki kros yolculuğum sırasında kendimi bir yürüyüşçü hayal ettim (değildim) ve Büyük Kanyon’un dibine doğru yürüyüş yapıldı. Bir sabah erken yükselen, hostel yurt arkadaşımla parka gittim, yakındaki Elk otlarını görmek için durdum. Araç otoparkına çekildikten ve manzaraya hayran kaldıktan sonra, yaklaşan gezgin ezmesinden kaçtık ve Canyon Ridge’in ötesine geçen küçük ziyaretçi kadrosunun bir parçası olduk. Biz üssü aşağı indi ve yürüyüşten önce bir gece geçirdim. Yol boyunca, inanılmaz bir akarsuda durduk ve gördüğüm en çarpıcı gün batımlarından biri için kanyonun tepesine geldik. Zirveye ulaştığımızda içimden koşan zafer duygusunu açıkça hatırlıyorum.
SEN!
İkizler olarak ben kararsızım. Tipik olarak uzun şeylere bağlı kalmıyorum. Ama altı buçuk yıl sonra, işte hala bu sitede hikayelerimi paylaşıyorum ve başkalarının daha fazla seyahat etmesine yardımcı oluyor. Ve hepsi senin yüzünden. Bu web sitesi, herhangi bir seyahatten çok daha fazla, hayatımı değiştirdi. Bu nedenle en iyi arkadaşlarımdan bazılarıyla tanıştım ve buluşmalara ev sahipliği yapmak ve e-postalarınızı okumak, yaptığım her şeyde daha iyi olmam için bana ilham veriyor. Sahip olduğum şansı elde ettiğim için her gün minnettarım ve hepsi senin yüzünden.
Son sekiz yıl beni bir blog yazısında yazabileceğimden çok daha memnun anılarla bıraktı ve her anı önemli olsa da, bu anlar son sekiz yılı tanımladı ve beni bugün bulunduğum yere götürdü.
En sevdiğim film, American Beauty:
… Ama dünyada çok fazla cazibe olduğunda deli kalmak zor. Bazı durumlarda hepsini bir kerede görüyorum ve çok fazla, kalbim patlamak üzere olan bir balon gibi dolduruyor… ve sonra gevşemeyi ve tutmaya çalışmayı bırakmayı hatırlıyorum ve sonra Yağmur gibi içimden akıyor ve aptal küçük hayatımın her anı için minnettarlıktan başka bir şey hissedemiyorum.
Günde 50 $ ‘dan dünyayı nasıl gezinir
New York Times’ın en çok satan Ciltsiz Koyuşma Kılavuzu Rehber, size seyahat sanatında nasıl ustalaşacağınızı öğretecek, böylece dövülmüş yoldan çıkacak, paradan tasarruf edecek ve daha derin bir seyahat deneyimine sahip olacaksınız. BBC’nin “bütçe gezginleri için İncil” adını verdiği A’dan Z planlama rehberiniz.
Çok daha fazla bilgi edinmek ve bugün okumaya başlamak için buraya tıklayın!
Seyahatinizi rezerve edin: lojistik öneriler ve püf noktaları
Uçuşunuz
Skyscanner kullanarak düşük maliyetli bir uçuş bulun. Bu benim en sevdiğim arama motoru çünkü dünyanın dört bir yanındaki web sitelerini ve havayollarını arıyor, böylece her zaman hiçbir taş kalmadığını biliyorsunuz.
Konaklamanızı ayırtın
Pansiyonunuzu Hostelworld ile rezerve edebilirsiniz. Bir pansiyon dışında bir yerde kalmak istiyorsanız, konukevleri ve oteller için en ucuz fiyatları sürekli olarak iade ettikleri için Booking.com’u kullanın.
Seyahat sigortasını unutma
Seyahat sigortası sizi hastalık, yaralanma, hırsızlık ve iptallere karşı koruyacaktır. Her şeyin ters gitmesi durumunda geniş bir koruma. Geçmişte defalarca kullanmak zorunda olduğum için asla onsuz bir yolculuğa çıkmam. En iyi hizmeti ve değeri sunan en sevdiğim şirketler:
Güvenlik Wing (herkes için en iyisi)
Seyahatimi sigortalayın (70’in üzerinde olanlar için)
Medjet (ek tahliye kapsamı için)
Seyahatinizi rezerve etmeye hazır mısınız?
Seyahat ederken en iyi şirketler için kaynak sayfama göz atın. Ben listeliyorum